Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dojść do domu

См. также в других словарях:

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

  • ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… …   Słownik języka polskiego

  • nadejść — dk, nadejśćjdę, nadejśćjdziesz, nadejśćjdź, nadszedł, nadeszła, nadeszli, nadszedłszy nadchodzić ndk VIa, nadejśćdzę, nadejśćdzisz, nadejśćchodź, nadejśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc dojść do określonego miejsca w określonym czasie;… …   Słownik języka polskiego

  • dowlec — dk XI, dowlecwlokę, dowlecwleczesz, dowlecwlecz, dowlecwlókł, dowlecwlokła, dowlecwlekli «wlokąc donieść, dostarczyć do określonego miejsca» Z trudem dowlokła ciężki toboł do domu. dowlec się «z trudem, wolno dojść, doczołgać się, dojechać do… …   Słownik języka polskiego

  • odprowadzić — dk VIa, odprowadzićdzę, odprowadzićdzisz, odprowadzićwadź, odprowadzićdził, odprowadzićdzony odprowadzać ndk I, odprowadzićam, odprowadzićasz, odprowadzićają, odprowadzićaj, odprowadzićał, odprowadzićany 1. «przyjść dokądś, dojść do pewnego… …   Słownik języka polskiego

  • siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego

  • dobrnąć — dk Va, dobrnąćbrnę, dobrnąćbrniesz, dobrnąćbrnij, dobrnąćbrnął, dobrnąćbrnęła, dobrnąćbrnęli, dobrnąćbrnąwszy «dojść, dojechać, dostać się z trudem» Dobrnąć do domu. Dobrnąć do celu podróży. przen. «z trudem dotrwać do jakiegoś momentu» Dobrnąć… …   Słownik języka polskiego

  • doleźć — dk XI, doleźćlezę, doleźćleziesz, doleźćleź, doleźćlazł, doleźćleźli, doleźćlazłszy dołazić ndk VIa, doleźćłażę, doleźćłazisz, doleźćłaź, doleźćłaził, pot. «dojść dokądś z trudem, z wysiłkiem; dowlec się» Późną nocą dolazł do domu …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»